The Ultimate Guide To ความเหลื่อมล้ำทางการศึกษา

วิกฤตการเรียนรู้: เรียนไปแต่ใช้ไม่ได้ และ (ได้) เรียนน้อยแต่เจ็บมาก

แม้วิกฤตการเรียนรู้จะเกิดขึ้นจริง แต่รายงานกลับเปรียบเปรยว่า วิกฤตนี้เป็นเสมือนวิกฤตที่ไม่มีใครมองเห็น เพราะไม่มีใครสนใจเท่าที่ควร อีกทั้ง ระบบการศึกษาส่วนใหญ่ก็ไม่ได้เก็บข้อมูลในส่วนของการเรียนรู้ จนแทบเป็นไปไม่ได้ด้วยซ้ำที่จะสร้างแรงผลักดันอะไรขึ้นมาได้

งบประมาณ ทุกวันนี้การจัดสรรงบประมาณแก่โรงเรียนเป็นการให้ตามรายหัว ถ้ามีนักเรียนเยอะก็ได้เงินเยอะ ถ้ามีนักเรียนน้อยก็ได้น้อย ทั้งที่โรงเรียนขนาดเล็กมีปัญหาหนักกว่าโรงเรียนขนาดใหญ่เสียด้วยซ้ำ เช่น มีนักเรียนยากจนมากกว่า โอกาสในการระดมทรัพยากรก็ยากกว่า ยิ่งอยู่ในพื้นที่ห่างไกล การซ่อม สร้าง ปรับปรุงโรงเรียนยิ่งยากลำบากและมีต้นทุนสูง ทั้งค่าขนส่ง ค่าใช้จ่ายของแรงงาน หากรัฐยังคงวางแผนงบประมาณเช่นเดิม หรือเลือกให้อย่างเท่าเทียมกันทั้งประเทศ จะยิ่งทำให้เกิดความเหลื่อมล้ำมากขึ้น การจัดสรรงบประมาณจึงควรมอบให้โรงเรียนที่มีเด็กยากจน และประสบปัญหาขาดแคลนทรัพยากรเสียก่อน

ทุนพัฒนาอาชีพและนวัตกรรมที่ใช้ชุมชนเป็นฐาน

คุกกี้เพื่อปรับเนื้อหาให้เข้ากับกลุ่มเป้าหมาย

ยอมรับทั้งหมด จัดการความเป็นส่วนตัว

ทุนพัฒนาอาชีพและนวัตกรรมที่ใช้ชุมชนเป็นฐาน

'สุรพงษ์' เล็งหารือ ก.คลัง ปรับโครงสร้างหนี้การรถไฟฯ หวังหลุดขาดทุนสะสม

การบริหารเวลาเป็นทักษะในการวางแผน ควบคุมการใช้เวลาให้เกิดประสิทธิภาพ ทั้งในด้านการทำงาน การเรียน และจัดการชีวิตให้ง่ายขึ้น ด้วยเทคนิคและเครื่องมือเหล่านี้

ไม่มีระบบการตรวจสอบข้อมูลจากทางโรงเรียนก่อนกรอกในระบบ เกิดความคลาดเคลื่อน ไม่สมบูรณ์ของข้อมูล รวมถึงความเข้าใจผิดระหว่างทางการและโรงเรียน

ส่วนศึกษาธิการจังหวัดต้องพยายามให้แต่ละจังหวัดเขียนแผนเรื่องการศึกษาให้ขับเคลื่อนได้ มองให้เห็นว่าเราทำอะไรได้และในความร่วมมือของเราทำอะไรได้อีก และบุคลากรต้องพึงระลึกถึงหน้าที่อยู่เสมอว่าไม่ใช่แค่ใช้สถานศึกษาเป็นบันไดไต่ขึ้นสู่ความเจริญก้าวหน้า แต่ระบบต้องอยู่ได้ด้วยตัวเอง อย่ายึดโยงที่ตัวบุคคล เพราะความยั่งยืนของการศึกษาชาติไม่ได้เริ่มที่นโยบายแต่เริ่มจากเราทุกคน การจัดการศึกษาที่ดีต้องทำความเข้าใจกับความยั่งยืน รวมถึงหาความร่วมมือกับทุกหน่วยงาน และสิ่งที่สำคัญที่สุดคือออกจากห้องประชุมไปต้องลงมือทำทันทีถึงจะยั่งยืน ถ้าการศึกษาในประเทศเราดีก็แก้ปัญหาความเหลื่อมล้ำได้

เด็ก ความเหลื่อมล้ำทางการศึกษา ๆ ที่โรงเรียน เป็นเด็กที่บริสุทธิ์ ไร้เดียงสา น่ารักเฉพาะตัว ไม่ได้ใช้มากเกินไป มีความน่ารัก ยังไม่ค่อยมีพฤติกรรมเลียนแบบจากโซเชียลมีเดียเท่าไหร่นัก แต่ถ้ามองถึงเหตุการณ์ในอนาคตที่อินเตอร์เน็ตจะเข้ามาเปลี่ยนแปลงความใสซื่อหรือไม่ ครูอุ้ยก็มีความกังวลเล็กน้อย แต่ก็ไม่สามารถห้ามสิ่งที่จะเกิดในอนาคตได้ ได้เพียงแต่หาทางสร้างความเข้าใจและสร้างภูมิคุ้มกันความรู้เท่าทันโลกอินเตอร์เน็ตและโซเชียลมีเดียน่าจะเป็นวิธีการที่ดีที่สุด เด็ก ๆ มีความฉลาดรู้และเท่าทันสื่อต่าง ๆก็จะเติบโตและแยกแยะสิ่งที่ดีหรือไม่ดีด้วยตนเองได้ ครูอุ้ยเล่าให้เราฟังด้วยน้ำเสียงมั่นใจ

ปาณิส โพธิ์ศรีวังชัย. เปลี่ยน ‘เหลื่อมล้ำ’ เป็น ‘เสมอภาค’ : มองปัญหาการศึกษาไทยกับ ดร.

This cookie is set by Google Analytics. Based on their documentation it is actually accustomed to throttle the request rate for that provider - limiting the gathering of information on higher targeted visitors web pages. It expires just after 10 minutes

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *